Sirtuiny, dieta SIRTfood (sirtuinowa) – ponad 20 produktów

Sirtuiny pomagają regulować zdrowie komórek. Oto, co musisz wiedzieć o tym, jak działają, co mogą zrobić dla twojego ciała i dlaczego polegają na NAD +.

Sirtuiny co to

Sirtuiny to rodzina białek, które regulują zdrowie komórek. Sirtuiny odgrywają kluczową rolę w regulacji homeostazy komórkowej. Homeostaza polega na utrzymaniu równowagi komórki.

Jednak sirtuiny mogą działać tylko w obecności NAD +, dinukleotydu nikotynamidoadeninowego, koenzymu występującego we wszystkich żywych komórkach.

Jak Sirtuiny regulują zdrowie komórkowe dzięki NAD +

Pomyśl o komórkach swojego ciała jak o biurze. W biurze wiele osób pracuje nad różnymi zadaniami, których ostatecznym celem jest utrzymanie rentowności i jak najdłuższe wypełnianie misji firmy.

W komórkach znajduje się wiele części pracujących nad różnymi zadaniami, których ostateczny cel również: pozostać zdrowym i efektywnie funkcjonować tak długo, jak to możliwe.

Tak jak zmieniają się priorytety w firmie, z powodu różnych czynników wewnętrznych i zewnętrznych, tak samo zmieniają się priorytety w komórkach.

Ktoś musi prowadzić biuro, regulować, co i kiedy będzie zrobione, kto to zrobi i kiedy zmienić kurs. W biurze to byłby twój dyrektor generalny.

W ciele, na poziomie komórkowym, to Twoje sirtuiny.

Sirtuiny to rodzina siedmiu białek, które odgrywają rolę w zdrowiu komórek.

Sirtuiny mogą działać tylko w obecności NAD +, dinukleotydu nikotynamidoadeninowego, koenzymu występującego we wszystkich żywych komórkach.

NAD + jest niezbędny dla metabolizmu komórkowego i setek innych procesów biologicznych.

Jeśli sirtuiny są dyrektorem generalnym firmy, to NAD + to pieniądze, które opłacają pensję dyrektora generalnego i pracowników. Firma i ciało nie mogą bez niej funkcjonować.

Ale poziom NAD + spada wraz z wiekiem, ograniczając również funkcję sirtuin. Jak wszystkie rzeczy w ludzkim ciele, to nie jest takie proste. Sirtuiny zarządzają wszystkim, co dzieje się w twoich komórkach.

Sirtuiny to białka. Co to znaczy?

Sirtuiny to rodzina białek. Białko może brzmieć jak białko w diecie – to, co znajduje się w jajkach i mięsie, czy odżywkach białkowych – ale w tym przypadku mówimy o cząsteczkach zwanych białkami, które działają w komórkach organizmu w wielu różnych funkcjach.

Pomyśl o białkach jako o działach w firmie, z których każdy koncentruje się na swojej specyficznej funkcji, jednocześnie koordynując pracę z innymi działami.

Dobrze znanym białkiem w organizmie jest hemoglobina, która jest częścią rodziny białek globin i jest odpowiedzialna za transport tlenu we krwi. Mioglobina jest odpowiednikiem hemoglobiny i razem tworzą rodzinę globin.

Twoje ciało składa się z blisko 60 000 rodzin białek – a sirtuiny są jedną z tych rodzin. Podczas gdy hemoglobina należy do rodziny dwóch białek, sirtuiny to rodzina składająca się z siedmiu.

Z siedmiu sirtuin w komórce trzy z nich działają w mitochondriach, trzy z nich działają w jądrze, a jedna w cytoplazmie, z których każda pełni różne role.

Podstawową rolą sirtuin jest jednak usuwanie grup acetylowych z innych białek.

Grupy acetylowe kontrolują określone reakcje. Są to fizyczne znaczniki na białkach, które rozpoznają inne białka, które będą z nimi reagować.

Jeśli białka są działami komórki, a DNA jest dyrektorem generalnym, grupy acetylowe są stanem dostępności każdego szefa działu.

Na przykład, jeśli białko jest dostępne, wówczas sirtuina może z nim współpracować, aby coś się wydarzyło, tak jak dyrektor generalny może współpracować z dostępnym szefem działu, aby coś się stało.

Sirtuiny współpracują z grupami acetylowymi, dokonując tak zwanej deacetylacji.

Oznacza to, że rozpoznają grupę acetylową w cząsteczce, a następnie usuwają grupę acetylową, która przygotowuje cząsteczkę do jej zadania.

Jednym ze sposobów działania sirtuiny jest usuwanie grup acetylowych (deacetylacja) białek biologicznych, takich jak histony.

Na przykład sirtuiny deacetylują histony, białka, które są częścią skondensowanej formy DNA zwanej chromatyną.

Histon to duże, nieporęczne białko, wokół którego otacza się DNA. Pomyśl o tym jak o choince, a nić DNA to pasmo świateł. Kiedy histony mają grupę acetylową, chromatyna jest otwarta lub rozwinięta.

Ta rozwinięta chromatyna oznacza transkrypcję DNA, niezbędny proces. Ale nie trzeba go rozwijać, ponieważ w tej pozycji jest podatny na uszkodzenia.

Kiedy histony są deacetylowane przez sirtuiny, chromatyna jest zamknięta lub ciasno i starannie owinięta, co oznacza, że ​​ekspresja genów jest zatrzymana lub wyciszona.

Dieta sirtfood

Dieta sirtfood to sposób odżywiania, który opiera się na włączeniu do jadłospisu jak największej ilości produktów bogatych w polifenole. Polifenole z żywności powodują bowiem aktywację sirtuin – białek nazywanych „genem młodości” i „genem szczupłości”, które mają sprzyjać redukcji masy ciała, poprawie samopoczucia i stanu zdrowia. Sirtuiny mogą wywierać korzystny wpływ na organizm.

Aktywatory sirtuin, dieta sirtuinowa, czyli dieta SIRTfood

Coraz popularniejsza staje się dieta sirtuinowa, czyli dieta SIRTfood. Głównie za sprawą Adelle. Sławnej piosenkarki, która przeszła olbrzymią zmianę na tej diecie. Schudła i to tak że aż trudno uwierzyć, że to ta sama osoba.

W dodatku odchudzanie na diecie sirtuinowej nie musi być trudne, produkty polecane znane jako aktywatory sirtuin są bardzo smaczne. Pamiętać mimo wszystko należy o ćwiczeniach, motywacji i pracy mięśni. Polecam poranny ruch.

Do najsilniejszych aktywatorów sirtuin należą:

• papryczka chili Bird’s eye,
• gryka,
• kapary,
• seler razem z liśćmi,
• kakao lub czekolada gorzka o zawartości kakao min. 85%,
• kawa,
• oliwa z oliwek z pierwszego tłoczenia,
• zielona herbata,
• jarmuż,
• lubczyk,
• daktyle Medjool,
• pietruszka,
• czerwona cykoria,
• czerwona cebula,
• czerwone wino (resweratol),
• rukola,
• soja,
• truskawki,
• kurkuma,
• borówki,
• czerwone winogrona,
• orzechy włoskie.

Badania wykazały, że ograniczenie kalorii do poziomu 30 do 50% dobowego zapotrzebowania przy jednoczesnym zachowaniu odpowiedniego zaopatrzenia w składniki odżywcze przyczynia się do wydłużenia życia.

Ograniczenie wartości energetycznej diety jest dotychczas najlepiej udowodnionym czynnikiem stymulującym aktywność sirtuin, jednak wiele aspektów związanych z ich działaniem pozostaje niejasnych, a uzyskiwane rezultaty często zależą od poziomu i czasu trwania niedoborów energetycznych, rodzaju tkanki i badanej sirtuiny.

Zbyt duża podaż składników energetycznych, takich jak węglowodany i tłuszcze, hamuje ekspresję i aktywność sirtuin.

Ze względu na to, że aktywność sirtuin zależy od dostępności NAD+, stymulująco wpływają na nią prekursory NAD+, takie jak niacyna czy nikotynamid, witamina b3.

Odkrycie i historia Sirtuin

O sirtuinach wiemy dopiero od około 20 lat, a ich podstawową funkcję odkryto w latach 90. Od tego czasu naukowcy gromadzili się, aby je badać, identyfikując ich znaczenie, a jednocześnie stawiając pytania o to, czego jeszcze możemy się o nich dowiedzieć.

Genetyk dr Amar Klar odkrył pierwszą sirtuinę, zwaną SIR2, w latach siedemdziesiątych XX wieku, identyfikując ją jako gen kontrolujący zdolność komórek drożdży do kojarzenia się. Wiele lat później, w latach 90. XX wieku, naukowcy odkryli inne geny, które były homologiczne – o podobnej budowie – do SIR2 w innych organizmach, takich jak robaki, muszki owocówki, a te homologi SIR2 zostały następnie nazwane sirtuinami. W każdym organizmie była różna liczba sirtuin. Na przykład drożdże mają pięć sirtuin, bakterie jedną, myszy siedem, ludzie również siedem.

Fakt, że sirtuiny znaleziono u różnych gatunków, oznacza, że ​​zostały one „zachowane” w wyniku ewolucji. Geny, które są „konserwowane”, pełnią uniwersalne funkcje u wielu lub wszystkich gatunków.

W 1991 roku współzałożyciel Elysium i biolog MIT, Leonard Guarente, wraz z doktorantami, Nickiem Austriaco i Brianem Kennedym, przeprowadzili eksperymenty, aby lepiej zrozumieć, jak starzeją się drożdże.

Przypadkiem Austriaco próbował wyhodować kultury różnych szczepów drożdży z próbek, które przechowywał w lodówce przez wiele miesięcy, co stworzyło stresujące środowisko dla szczepów. Tylko niektóre z tych szczepów mogły stąd rosnąć, ale Guarente i jego zespół zidentyfikowali wzór: szczepy drożdży, które najlepiej przetrwały w lodówce, również żyły najdłużej.

To dostarczyło wskazówek dla Guarente, aby mógł skupić się wyłącznie na tych długowiecznych szczepach drożdży.

Doprowadziło to do zidentyfikowania SIR2 jako genu sprzyjającego długowieczności u drożdży.

Należy zauważyć, że jak dotąd nie ma jeszcze dowodów na to, że badanie to można ekstrapolować na ludzi i potrzebne są dalsze badania nad wpływem SIR2 na ludzi.

W ten sposób laboratorium Guarente odkryło, że usunięcie SIR2 radykalnie skróciło żywotność drożdży, a co najważniejsze, zwiększenie liczby kopii genu SIR2 z jednej do dwóch zwiększyło żywotność drożdży. Ale to, co naturalnie aktywowało SIR2, nie zostało jeszcze odkryte.

Tutaj właśnie wchodzą do gry grupy acetylowe. Początkowo sądzono, że SIR2 może być enzymem deacetylującym – co oznacza, że ​​usuwa te grupy acetylowe – z innych cząsteczek, ale nikt nie wiedział, czy to prawda, ponieważ wszystkie próby wykazania tej aktywności w probówce dały wynik negatywny.

Guarente i jego zespół byli w stanie odkryć, że SIR2 w drożdżach może deacetylować inne białka tylko w obecności koenzymu NAD +, dinukleotydu nikotynamidoadeninowego.

Przyszłość sirtuin

Badania nad sirtuinami są w dużej mierze powiązane ze starzeniem się i aktywnością metaboliczną.

Ponieważ dziedzina sirtuin nadal się rozwija, pozostawia to miejsce na niesamowite możliwości badawcze dotyczące tego, jak aktywowanie sirtuiny za pomocą prekursorów NAD+ może prowadzić do bardziej ekscytujących odkryć.

Sirtuiny i starzenie. Obiecujące badania w celu spowolnieni procesu starzenia

Starzenie jest procesem plastycznym i może być z powodzeniem modulowane przez niektóre podejścia biomedyczne lub farmaceutyczne. W ten sposób można opóźnić, a nawet zapobiec niektórym patologiom związanym z wiekiem.

Istnieją określone interwencje, które dają obiecujące wyniki w modelach zwierzęcych lub nawet w badaniach na ludziach, skutkując wydłużeniem życia lub poprawą zdrowia.

Jednym z najbardziej obiecujących celów dla podejść przeciwstarzeniowych są białka należące do rodziny sirtuin.

Sirtuiny zostały pierwotnie odkryte jako represory transkrypcji u drożdży, jednak obecnie wiadomo, że występują u bakterii i eukariontów (w tym ssaków).

U ludzi rodzina składa się z siedmiu członków (SIRT1-7) wykazujących aktywność mono-ADP rybozylotransferazy lub deacetylazy.

Uważa się, że sirtuiny odgrywają kluczową rolę podczas odpowiedzi komórek na różne stresy, takie jak stres oksydacyjny lub genotoksyczny i mają kluczowe znaczenie dla metabolizmu komórek.

Chociaż niektóre dane kwestionują bezpośredni udział sirtuin w wydłużaniu życia człowieka, udokumentowano, że właściwy styl życia, w tym aktywność fizyczna i dieta, może wpływać na stan zdrowia poprzez zwiększanie poziomu sirtuin.

Poszukiwanie aktywatora sirtuin jest jednym z najbardziej obszernych i obszernych tematów badań.

Pewne nadzieje wiąże się z naturalnymi związkami, w tym kurkuminą.

Podsumowanie

Sirtuiny odgrywają istotną rolę w procesach starzenia i regulacji długości życia. Badania wskazują, że są one obiecującym celem molekularnym w terapii wielu cho-rób związanych z podeszłym wiekiem. Wzrasta liczba dowodów na to, że umiejętne sterowanie ich aktywnością za pomocą chemicznych aktywatorów czy odpowiedniej diety może opóźnić starzenie i wydłużyć czas życia.