Mezomorfik – charakterystyka, dieta i trening

Mezomorfik – czym się charakteryzuje?

Bez trudu można zauważyć, że poszczególne osoby charakteryzują się różnymi rodzajami budowy ciała.

Są osoby bardzo szczupłe, niskie, wysokie, zaokrąglone czy też po prostu otyłe.

Jak się jednak okazuje, w wielu przypadkach nie jest to efektem diety, ćwiczeń czy też innego rodzaju świadomych działań, lecz po prostu wynikający z genów rodzaj budowy ciała.

Czym charakteryzuje się mezomorfik, a także jakie są inne typy budowy ciała?

Typy budowy ciała

Jeśli chce się zrozumieć to, czym charakteryzuje się mezomorfik, przede wszystkim na samym początku należy zdobyć wiedzę o tym, jakie są inne rodzaje budów ciała i czym się one cechują. Jak to więc wygląda w szczegółach?

Oprócz mezomorfika wymienić można przede wszystkim ektomorfika oraz endomorfik.

Jakie są najważniejsze ich cechy?

Osoby o budowie ektomorficznej są z reguły bardzo szczupłe, wysokie, a także posiadają długie kończyny.

Dodatkowo występują u nich wąsko rozstawione stawy ramienne, a także posiadają długą szyję i pociągłą twarz.

Z drugiej strony osoby o ciele typu endomorficznego cechują się przeważnie niskim wzrostem, szerokim ramionami, krótkimi kończynami, a także dość krępą budową ciała.

Osoby te mają skłonność do tycia, lecz również do łatwego zdobywania masy mięśniowej.

Czym charakteryzuje się mezomorfik?

Jak więc widać, zarówno ektomorfik, jak i endomorfik, to raczej skrajne typy budowy ciała.

Z jednej strony mamy kogoś bardzo szczupłego i wysokiego, natomiast z drugiej raczej niskiego i z nadmiarową tkanką tłuszczową.

Naturalne jest więc pytanie, czy jest taki rodzaj budowy ciała, który wypośrodkowałby oba te typy.

Jak się okazuje, takim właśnie rodzajem budowy ciała jest wersja mezomorficzna.

Mezomorfik łączy w swojej budowie cechy ektomorfika i endomorfika. Budowa takiego ciała cechuje się szerokim rozstawem stawów barkowych, szeroką klatką piersiową, a jednocześnie wąską talią i dużą łatwością do budowy mięśni, a także redukcji tkanki tłuszczowej.

Jeśli chodzi o twarz, to mezomorfik ma dobrze zarysowaną linię szczęki, a jednocześnie raczej okrągły kształt twarzy.

Jaka powinna być dieta dla mezomorfika?

Jak więc widać, mezomorfik to naprawdę najlepsze cechy z obu skrajnych typów budowy ciała. Nie oznacza to jednak tego, że osoby o takich genach nie muszą podejmować żadnych działań, aby ich ciało było atrakcyjne.

Bardzo ważne w tym wypadku jest to, jaka będzie stosowana dieta.

Jeśli osoba o takiej budowie ciała chce nabrać nieco masy mięśniowej, przede wszystkim powinna dostarczać do swojego organizmu zwiększoną ilość białka. Jest ono niezwykle ważne w zakresie zwiększania masy mięśniowej.

Co więcej, bardzo ważne jest precyzyjne ustalenie ze specjalistą od dietetyki nadwyżki kalorycznej.

Nie może ona być zbyt duża, aby nie doprowadzać do odkładania się tkanki tłuszczowej. Musi jednak być nieco powyżej optimum, aby nowo budowane mięśnie miały odpowiednią ilość paliwa do wzrostów.

Jeśli natomiast chce się zrzucić nieco zbędnych kilogramów, poleca się stosowanie takiej diety, która będzie cechowała się deficytem kalorycznym.

Oczywiście bardzo ważne jest również to, aby dostarczać do organizmu wszystkie składniki odżywcze i minerały.

Najlepszy trening dla mezomorfika

Kolejną sprawą, o której warto wiedzieć, jeśli chce się pracować nad swoim ciałem, mając taki rodzaj budowy, jest stosowanie odpowiedniego treningu.

Choć mezomorfik ma naturalną predyspozycję do tego, aby budować masę mięśniową i redukować tkankę tłuszczową, to nie oznacza to jednak tego, że jego treningi nie wymagają żadnego wysiłku.

Jeśli chce się budować masę mięśniową, polecane są takie ćwiczenia, jak podnoszenie ciężarów czy też begi krótkodystansowe.

W przypadku treningu ogólnorozwojowego zalecane są różnego rodzaju dyscypliny sportowe o charakterze zespołowym, czyli np. koszykówka lub piłka nożna.

Na koniec warto jeszcze zainteresować się treningami wytrzymałościowymi.

Mezomorfik ma bowiem predyspozycję do ekstremalnego wysiłku, dzięki czemu może z powodzeniem uprawiać biegi długodystansowe, chodziarstwo, czy też nawet triatlon.