Drama queen -co to jest?

Drama queen – kim jest królowa dramatu?

Są ludzie, którzy swoje nudne życie muszą urozmaicić odrobiną tragedii – zupełnie jak w dobrym filmie fabularnym. Takie osoby publikują na Facebooku niejednoznaczne wiadomości typu: „Każdy dostaje to, na co zasługuje”.

Takie osoby z minuty na minutę zmieniają stan swojego związku lub publikują irytujące treści. Całe przedstawienie ma wywołać jak najwięcej gniewnych reakcji. Takie osoby są ciągle zirytowane i robią ogromne show, gdy ktoś się spóźnia.

Oczywiście one same mają prawo się spóźnić. Zmieniają pracę co pół roku, ponieważ atmosfera jest „nie do zniesienia” lub dlatego, że sama jest po prostu „za dobra”.

Drama queen co to znaczy?

Królowe dramatu są postrzegane jako bardzo żywe istoty, dlatego szybko przyciągają uwagę otoczenia. W mgnieniu oka skupiają uwagę innych wokół siebie.

Spotkanie z królową dramatu wydaje się na początku bardzo ekscytujące. Jednak z biegiem czasu ludzie szybko rozpoznają skrajności takiej osoby.

Kim jest królowa dramatu?

Konflikty i rozczarowanie są naturalnymi skutkami ubocznymi ludzkich doświadczeń, ale w przypadku typu osobowości znanego jako „drama queen” (królowa dramatu), drobne niepowodzenia życiowe mogą wywołać wybuchy emocji i inne irracjonalne zachowania.

Termin „drama queen” zwykle odnosi się do kogoś o wymagającej lub apodyktycznej osobowości, która ma tendencję do przesadnego reagowania na pozornie drobne incydenty.

Królowa dramatu często patrzy na świat w kategoriach absolutnych. Psychologowie opisują taką osobę jako osobowość neurotyczną z tendencjami teatralnymi.

Ten typ osoby, nieustannie egocentryczny i zaabsorbowany sobą, często postrzega przyjaciół i krewnych jako mniej znaczące osoby.

Najgorszym wrogiem królowej dramatu jest samotność. Jest bardzo otwarta i towarzyska, chociaż większość jej znajomości i przyjaźni jest powierzchowna. Osoby, które świadkami nagłych wybuchów królowej dramatu w przeszłości, mogą czuć się tak, jakby stąpali wokół niej po kruchym lodzie.

Boją się przekazywać królowej dramatu złe wieści, sprzeciwiać się jej lub krytykować.

Drama queen można też określić jako neurotyczną i egocentryczną perfekcjonistkę, skłonną do nagłych żądań i wybuchów. Jej osobiste błędy są bardzo bolesne i wywołują emocjonalne wybuchy, lub irracjonalne myśli o zemście na innych. W jej świecie ludzie mogą być z nią lub przeciwko niej — nie ma poziomów pomiędzy nimi.

Drama queen w dzieciństwie

Wielu rodziców znajduje się w trudnej sytuacji, gdy w domu ma do czynienia z młodą królową dramatu.

Może to być ciężka sytuacja dla jej rodzeństwa, ponieważ ich własne potrzeby mogą schodzić na dalszy plan w stosunku do potrzeb bardziej wymagającego dziecka.

Niektórzy rodzice wolą pobłażać dziecku, niż prowokować nieuniknione napady złości czy teatralne wybuchy. Jednak poprzez bezpośrednią konfrontację z samolubnym zachowaniem, rodzice mogą pokazać, że wymagająca lub manipulacyjna osobowość dziecka nie wystarczy, by zmusić ich do czegokolwiek.

Najgorszym strachem królowej dramatu jest bycie ignorowaną, lub bezsilną wobec innych.

Nawet jeśli predyspozycje genetyczne są podstawą skłonności do przesadnych reakcji, to dopiero w połączeniu z czynnikami środowiskowymi można stać się prawdziwą królową dramatu.

Na dziedzińcu szkolnym małe królowe dramatu można zwykle znaleźć w grupach i są one albo nienawidzone, albo uwielbiane przez kolegów i koleżanki z klasy.

Nagradzanie ich zachowania działa jak wzmocnienie. Kiedy czują się jak w domu w roli, która jest aprobowana przez otoczenie, przyjaciół i rodzinę, nie jest łatwo pozbyć się typowego dla tej roli zachowania. Całość wręcz uzależnia.

Drama queen w dorosłym życiu

W dorosłym życiu bycie uważanym za drama queen na ogół nie jest dobrą rzeczą. Pracownicy lub przełożeni zazwyczaj obawiają się konfrontacji z taką osobą w miejscu pracy, ponieważ drama queen zwykle nie znosi dobrze osobistej krytyki.

Może znaleźć się poza pętlą społeczną w pracy, ponieważ jej skłonność do przesadnego reagowania lub irracjonalnego atakowania innych utrudnia innym powierzania jej poufnych informacji.

Podczas, gdy królowa dramatu może uznać jej silną osobowość i umiejętności manipulacyjne za przydatne w niektórych sytuacjach, jej niezdolność do kontrolowania swoich emocji i tworzenia znaczących relacji może sprawić, że będzie izolowana społecznie.

Ktoś zachowujący się w ten sposób może mieć prawdziwe zaburzenie osobowości i powinien rozważyć zasięgnięcie porady psychiatry.

Jak sobie radzić z osobowością dramatyczną?

Ważne jest, aby tacy ludzie nauczyli się samokontroli i rozwinęli poczucie własnej wartości, a tym samym pewność siebie. To pozwala im budować trwałe relacje.

Ważną dziedziną nauki dla osobowości dramatycznej jest także nauka samotności i radzenia sobie ze sobą i swoim życiem w znaczący sposób.

Bardzo pomocna może być terapia. Jednak terapia jest skuteczna w przypadku osób, które uznają, że ich zachowanie jest problematyczne.

Królowe dramatów potrzebują granic, jasnych zasad i jak największej struktury. Należy im dokładnie uświadomić, że są manipulatorami i zachowują się tak, jak się zachowują, aby osiągnąć określony cel. Łagodne oświecenie może pomóc tym ludziom uświadomić i rozpoznać podłoże psychologiczne.

Ważnym punktem terapii powinno być to, aby nie udzielać pacjentowi zbyt dużej pomocy ani nie podejmować za niego decyzji. Takie postępowanie wzmacnia potrzebę stałej uwagi i wsparcia. Jeśli z punktu widzenia osobowości dramatycznej przyjdzie za mało pomocy, może to skutkować przerwaniem terapii.

Terapeuta musi pokazać poprzez terapię, jak może rozwijać się pozytywna relacja. Dobry terapeuta poprowadzi pacjenta do rozpoznania i zakwestionowania problematyki jego zachowania.

W ten sposób osobowość dramatyczna może nauczyć się odróżniać uczucia rzeczywiste od zainscenizowanych i nauczyć się zachowań dostosowanych do wymagań życia.